Onze treinreis door Japan zit er alweer op! Wat een andere, maar o zo mooie wereld. Jimmy zou hier wel kunnen wonen als ze hier geen Japans zouden spreken :) Er is zoveel over te vertellen, dat het niet allemaal in deze blog past. Als je hem te lang vindt, dan kun je altijd nog skippen naar de foto’s. 

Click hier voor de foto’s

We hebben de hint begrepen van twee anonieme bloglezers die ons fotoruimte kado hebben gedaan (waarvoor veel dank!!) dus we zullen dit keer extra foto’s posten. Hopelijk komen jullie ze bij terugkomst op groot scherm in Nijmegen bewonderen allebei!   

We hebben ons nog nooit zo veilig gevoeld als in Japan. In een overvolle Starbucks midden in Tokyo gaat een Japanner even naar het toilet en laat zijn iPad, iPhone en tas liggen. Niemand die er raar van op kijkt. Over die toiletten gesproken; die zijn bizar! Verwarmde wc-brillen, doorspoelgeluiden die je aan kunt zetten wanneer je anders je behoefte niet durft te doen en tot slot een volledig naar je persoonlijke wensen in te stellen wassend waterballet van de onderkant. Het enige waar je in Japan wel voor moet vrezen is je paraplu. Die wisselt nogal eens van eigenaar, omdat je ze bij de deur in een bak dient achter te laten en ze allemaal op elkaar lijken.

Verder zijn Japanners nederig, vriendelijk, beleefd en knikken ze een hoop. Ze houden niet van handen geven namelijk. Ze werken heel veel en heel hard en houden van karaoke en animé.

Tokyo

Onze 3 dagen in Tokyo vielen wat in het water. Er was namelijk een tyfoon in aantocht (ja alweer) en die zorgde dat het 3 dagen regende dat het goot. Gewapend met paraplu hebben we de regen getrotseerd, Tokyo verkend en vervolgens gemaakt dat we wegkwamen voordat de tyfoon aan land kwam. Wat ons in Tokyo opviel was de drukte, de kakofonie aan licht en geluid (inclusief ADHD spelcomputer achtige muziekjes), bizarre speelhallen en animé-winkels. Daarnaast de kruisingen die je schuin kunt oversteken, de verschillende muziekjes voor de metrolijnen, meisjes in de te korte rokjes en schooluniformen. We hebben ook nog een dagtrip naar Nikko gemaakt. Groot tempelcomplex waar je niet naar toe moet gaan als het weekend is en/of het regent. We hebben het er verder niet meer over...   

Matsumoto

De stad van het mooie kasteel en de eerste dag mooi weer! We maken de prachtige foto met de samurai en gaan ‘s avonds in een bar eten. Jimmy drinkt saké. De mannen daar vinden het hilarisch dat zo’n grote jongen het met zo’n klein glaasje saké moet doen en moedigen de barman aan er nog wat bij te gooien. Zij hebben de grootste lol.. en wij ook   

De beste uitvinding in Japan is misschien nog wel het vooruit kunnen sturen van je bagage. Deze dienst wordt overal aangeboden en maakt het reizen super eenvoudig! Sowieso hebben ze hier over alles nagedacht, super efficiënt en inventief. Het vooruit sturen van de bagage zorgde ervoor dat we ons wanneer we ons verplaatsten van stad naar stad, onderweg mooie toeristische plekjes konden bezoeken zonder onze grote rugzakken. Bij aankomst in ons volgende hotel stond deze rugzak dan zelfs al op ons te wachten in de hotelkamer!

Alpine route

Jimmy wilde sneeuw zien. En dat lukte! In 1 maand tijd van 30 graden naar het vriespunt. Een prachtige (maar wel lange) route tussen Matsumoto en Kyoto leidde ons langs de Kurobe dam gehuld in herfstkleuren, een sneeuwwandeling rond een meer, een waterval en prachtige uitzichtpunten. Het laatste stuk reisden we met de supersnelle trein (Shinkansen).

Nog zo’n eigenaardigheid. In Japan zet je je telefoon op stil in de trein en bel je niet. Stel je voor dat je andere mensen hindert, dat is niet netjes. Daarvoor is er dan weer wel een speciale ‘telefooncel’ die Jimmy op één van de foto’s demonstreert   

Kyoto

De eerste dag in Kyoto doen we een ‘Free walking tour’. Iets wat we eerder ook al in Chicago deden. Je betaalt wat je de tour waard vindt. Mooi principe en heel informatief, ook deze keer weer! De gids vertelt bijvoorbeeld dat de Japanner wat anders omgaat met religie. Zij pakken gewoon de dingen eruit die ze het meeste aanstaan van Shinto en het boeddhisme. Daarom krijgen de meeste Japanners een boeddhistische uitvaart omdat ze het idee van reïncarnatie wel mooi vinden..

Ook eten we onze eerste sushi bij een restaurant met lopende band. De koks staan in het midden, jij pakt de bordjes van de band die je er lekker uit vindt zien en rekent op het laatst het aantal bordjes af. Top! Het ritueel bij het binnenkomen en weggaan in een restaurant is hier ook iets anders. Bij binnenkomst heet al het personeel je in koor welkom en bij het verlaten van de tent bedanken ze je in koor.

In Kyoto is zoveel te zien en doen dat het teveel is om op te noemen, kijk de foto’s maar..

Hiroshima

Onderweg van Kyoto naar Hiroshima doen we Himeji aan. Daar vind je wederom een prachtig kasteel, nu een witte variant. In Hiroshima is er op dat moment een Foodfestival. We besluiten het drassige veld te trotseren (tyfoon twee was namelijk net overgetrokken) en ons tussen de Japanse foodies te begeven. We kijken onze ogen uit en eten veel lekkere dingen! We hebben alleen 1 probleem... geen afvalbak te vinden! Ondanks dat er op straat bijna nergens afvalbakken zijn is het overal brandschoon. Afval nemen Japanners mee in hun tas en scheiden ze vervolgens strikt wanneer ze bij een metro station wel een afvalbak vinden. Roken mag je hier ook niet op straat, alleen op de aangewezen rookplekken.

Uiteraard hebben we ook de A-bom dome en het bijbehorende museum bezocht. Het maakte veel indruk op ons. Heftig om de gevolgen van de atoombom van dichtbij te zien en hoeveel mensen zijn getroffen, ook nu nog steeds.

Osaka

Onze volgende bestemming was Osaka. Osaka noemen ze ook wel de keuken van Japan. Zelf gaan de Osakanaren 6x per week uit eten! Wij hebben ons vergrepen aan okinamiyaki (hartige pannenkoek), takoyaki (octupusballen), onigiri (gevulde rijstballen), tonkatsu (varkensvlees in tempura) en de alom bekende kobe & wagyu bief. Eén avond zijn we beland in een Michelin sterren restaurant. Reden? Om te vieren dat we nog precies 2 maanden mogen reizen! Goed bedacht vonden we zelf en we hebben genoten! Ondanks dat ze geen Engels begrijpen of spreken is het bestellen van eten hier makkelijker dan in China. Hier staat alles namelijk op plaatjes en kun je het aanwijzen. Of het staat als plastic versie in de vitrine. Juist ja.. zoals slechte restaurants in Nederland dat zouden doen. Hier is het heel normaal.

Nara

Onze laatste bestemming in Japan was Nara. Tempels, herfstkleuren en heel veel hertjes. En die hertjes zijn niet bang! Eentje vond het nodig onze plattegrond op te eten. We werden ook nog geïnterviewd door een paar schoolkindjes. Van Nederland hadden ze nog nooit gehoord en wij wisten het antwoord niet op de vraag wat het meest bekende gebouw in ons land is .. Het was een mooie dagtrip vanuit Osaka en voor ons meteen de laatste dag.

Morgenvroeg vliegen wij naar Hongkong om direct door te vliegen naar Kota Kinabalu (Maleisisch Borneo). Wij hopen zeker nog eens terug te komen in Japan, wat een fantastische bestemming!